Ostatnia aktualizacja: 05.06.2017 13:38:33

Choroba Perthesa

Choroba Perthesa znana też jako jałowa martwica głowy kości udowej to jedno z najczęściej spotykanych schorzeń stawu biodrowego. Choroba ta zwraca na siebie uwagę między innymi dlatego, że atakuje dzieci i młodzież, jej pierwsze objawy można zaś zaobserwować u dzieci znajdujących się pomiędzy piątym, a ósmym rokiem życia. Choroba Perthesa często uważana jest za schorzenie dotykające chłopców i rzeczywiście, to właśnie oni zmagają się z nim nawet pięć razy częściej niż dziewczynki.

Przyczyny choroby

Naukowcy badający przyczyny występowania choroby Perthesa ciągle jeszcze nie są w stanie wskazać ich ze stuprocentową pewnością. Dzięki obserwacjom pacjentów zmagających się z tym schorzeniem są już jednak wstanie wskazać na czynniki, które mogą sprzyjać zachorowaniu. Są to między innymi: nadwaga, przyspieszony wzrost organizmu, z którym mamy do czynienia w okresie dojrzewania, przyjmowanie przez pacjenta leków sterydowych, a także dysplazja stawu biodrowego przebyta przez pacjenta w niemowlęctwie.

Przebieg choroby

Pierwszym objawem niepokojącym rodziców i opiekunów dziecka jest utykanie, a także uskarżanie się małego pacjenta na ból, który niekiedy jest tak silny, że stwarza trudności z poruszaniem się. Niekiedy można zaobserwować również skrócenie chorej kończyny, a także zanik mięśni uda i pośladka.

Sama choroba składa się z kilku faz charakteryzujących się zróżnicowanymi objawami i reakcjami typowymi dla organizmu pacjenta. Pierwsza faza, zwana też przez lekarzy fazą wczesną to okres, w którym obserwuje się zapalenie błony maziowej. Faza ta trwa zazwyczaj kilka tygodni, pacjent sygnalizuje ją zaś uskarżając się na ból w stawie biodrowym i trudności w poruszaniu się. W tym okresie nie obserwuje się jeszcze zmian, które byłyby widoczne na zdjęciach radiologicznych. Kolejny etap, znany też jako faza zapadnięcia trwa zdecydowanie dłużej i może rozwijać się nawet przez rok. To właśnie wówczas głowa kości udowej zapada się, co jest już widoczne na zdjęciach RTG. Etap trzeci – okres fragmentacji – może trwać nawet do dwóch lat i to właśnie wówczas obserwuje się deformację głowy kości udowej. Z kolei ostatni etap choroby – okres odbudowy – to czas, w którym organizm przystępuje do formowania nowej kości. Jest to zresztą okres najdłuższy, może trwać bowiem od ośmiu miesięcy aż do trzech lat.

Diagnoza

Wizyta u lekarza zazwyczaj jest spowodowana reakcją rodziców na problemy z poruszaniem się obserwowane u dziecka. Lekarz po przeprowadzeniu wywiadu zaleca zazwyczaj badania RTG i USG wykonywane w odstępie kilku tygodni. Dzięki temu można zaobserwować zmiany dotyczące kości udowej potwierdzające chorobę Perthesa. Rodzice muszą zresztą liczyć się z tym, że dziecko będzie poddawane cyklicznie badaniu RTG (zazwyczaj w odstępach trzymiesięcznych), to właśnie na jego podstawie można będzie bowiem odpowiedzieć na pytanie o to, czy pacjent jest leczony prawidłowo.

Leczenie

Leczenie choroby Perthesa przebiega wielofazowo, w czasie jego trwania zaleca się przy tym bezwzględne przestrzeganie zaleceń wydawanych przez lekarza prowadzącego pacjenta. Duże znaczenie odgrywa w tym kontekście postawa rodziców, którzy muszą nie tylko zdawać sobie sprawę z zasadności wprowadzania pewnych ograniczeń, ale również wspierać małe dziecko mające problemy z ich akceptacją.

W pierwszej fazie leczenia nacisk kładzie się przede wszystkim na ograniczenie dolegliwości bólowych, pacjent musi przy tym liczyć się z koniecznością leżenia w łóżku często z zastosowaniem specjalnych wyciągów. Bezwzględny zakaz chodzenia ma ograniczyć zmiany zwyrodnieniowe i wpływać na spowolnienie tempa rozwoju choroby. Kolejny etap leczenia ma na celu zagwarantowanie właściwego położenia kości udowej w obrębie panewki stanu biodrowego, a działania lekarza uzależnione są przede wszystkim od ogólnego stanu pacjenta oraz stopnia zaawansowania choroby. W najbardziej skomplikowanych przypadkach zalecane jest w takiej sytuacji leczenie operacyjne.

Ostatni etap leczenia koncentruje się na eliminowaniu następstw niekorzystnych zmian, lekarz stara się przy tym przede wszystkim korygować ustawienie panewki oraz położenie bliższego końca kości udowej.

Szanse na wyleczenie

Nawet już po podjęciu leczenia lekarz nie jest w stanie przewidzieć, jakie będą jego konsekwencje i w jaki sposób przebyta w dzieciństwie choroba Perthesa wpłynie na dorosłe życie pacjenta. Nie ulega jednak wątpliwości, że nie wolno bagatelizować zmian chorobowych nawet wówczas, gdy są one jeszcze niewielkie, opóźnianie leczenia może bowiem doprowadzić do wyjątkowo niebezpiecznych powikłań. Wśród tych najważniejszych wskazuje się przede wszystkim na ciężkie zniekształcenia stawu biodrowego, równie niebezpieczne jest jednak pojawienie się stanów zapalnych chorego biodra oraz istotne skrócenie kończyny mogące w przyszłości w istotny sposób utrudniać pacjentowi poruszanie się.

 

Komentarze

Podziel się z nami swoją wiedzą! Jeśli masz doświadczenie w tym temacie, napisz kilka słów komentarza. Bardzo dziękujemy!

perkins
witam ja od 8roku życia choruje na perthesa i udało sie zniwelować skrócenie kończyny z około 3,5cm do 0,5cm to dużo ale teras mam 25lat i mam tak silne bóle od biodra do kolana ze nie mogę czasem sam skarpety ubrac czy to czas juz na endoprotezę czy możne jeszcze dać na wstrzymanie
11 lat temu
Odpowiedz
Potrzebujesz włączonego javascript, aby móc komentować.
Strona: 1 Wszystkie
Potrzebujesz włączonego javascript, aby móc komentować.
Scroll To Top