Ostatnia aktualizacja: 05.06.2017 13:38:34

Depresja

Mimo coraz bardziej dojrzałego podejścia do chorób psychicznych nie możemy utrzymywać, że przestały już być tematem tabu. Coraz chętniej o nich słuchamy zaniepokojeni tym, że ich objawy mogą dotyczyć także nas, gdy jednak zaczynamy podejrzewać, że towarzyszy nam nie zwykły smutek i przygnębienie spowodowane jesienną pogodą, ale depresja, nie tylko nie decydujemy się na wizytę u lekarza, ale nawet oburzamy się, gdy tylko ktoś sugeruje nam, że taka postawa może przynieść same korzyści. Zamykamy się w sobie w nadziei, że stan przygnębienia minie i nieświadomie wyrządzamy sobie w ten sposób krzywdę. To prawda, depresja jest chorobą, która może mieć wpływ tak na nasze relacje z otoczeniem, jak i na zdrowie fizyczne, współczesna medycyna pozwala nam jednak skutecznie radzić sobie z jej objawami.

rozpacz

Co to za choroba?

Psychiatrzy mówiący o depresji mają na myśli zazwyczaj stan psychiczny, w którym chory, przeświadczony o braku sensu swojej egzystencji, postrzega świat w szarych barwach. Sami pacjenci poradni psychologicznych i psychiatrycznych zwracają jednak uwagę na to, że wspomniany opis nie jest perfekcyjny. Postrzegania świata jako miejsca, w którym nierówności społeczne i niesprawiedliwość blokują rozwój jest typowe dla wielu osób, prawdziwy problem pojawia się jednak wówczas, gdy nie potrafimy w żaden sposób przezwyciężyć złego stanu psychicznego, trudno jest nam koncentrować się na codziennych zadaniach, a kontakty z innymi ludźmi i potrzeba wyjaśniania im przyczyn przygnębienia i złego nastroju zaczynają wywoływać w nas niemal fizyczny ból.

Sama depresja nie jest chorobą jednorodną, choć jej podział na typy również ma charakter umowny i jest systematycznie uzupełniany w miarę postępu nauk medycznych. Co ważne, definicja niektórych typów depresji nie jest jednoznaczna, a różne źródła formułują ją na wiele sposobów. Wśród najbardziej typowych wskazuje się między innymi na: depresję endogenną (znaną też jako depresja właściwa lub kliniczna) pozbawioną przyczyny zewnętrznej i wywoływaną przez pewne zaburzenia w funkcjonowaniu mózgu, dystymię dotykającą przede wszystkim pacjentów pomiędzy dwudziestym, a trzydziestym rokiem życia i spowodowaną między innymi przez niedostosowanie społeczne oraz czynniki biologiczne i genetyczne, depresję reaktywną będącą reakcją organizmu pacjenta na pewne wydarzenia zachodzące w jego życiu, depresję poporodową będącą specyficzną odmianą depresji reaktywnej występującą po narodzinach dziecka, czy też depresję sezonową.

Jakie są przyczyny depresji?

Przez wiele lat naukowcom wydawało się, że znalezienie głównej przyczyny depresji umożliwi nie tylko lepsze poznanie tej choroby, ale również wypracowanie rozwiązania, które przyczyni się do tego, że będzie można skutecznie z nią walczyć. Dziś lekarze zgadzają się jednak, że nie można mówić o jednym tylko czynniku wywołującym zmiany chorobowe. Najczęściej mówi się zatem o trzech grupach czynników (genetycznych, psychologicznych i społecznych), które mają wpływ nie tylko na samo pojawienie się, ale również na rozwój choroby.

Wśród czynników psychologicznych największe znaczenie wydaje się mieć utrata poczucia własnej wartości i to zarówno wówczas, gdy spowodowana jest przez konkretne wydarzenie 9na przykład spektakularną porażkę w życiu zawodowym lub prywatnym), jak i wtedy, gdy jest konsekwencją licznych kompromisów i wyrzeczeń, do których człowieka przez lata zmuszały osoby znajdujące się w jego otoczeniu. Duże znaczenie mają też czynniki społeczne, w tym zwłaszcza brak wsparcia ze strony otoczenia, stąd też pacjent zmagający się z depresją ma większe szanse na uporanie się z chorobą wówczas, gdy odczuwa, że jest wspierany przez rodzinę i przyjaciół.

Coraz więcej uwagi poświęca się również tak zwanym czynnikom biochemicznym, w tym zwłaszcza zaburzeniom w procesie przekazywania informacji z jednych komórek nerwowych do innych. Przypuszcza się, że nawet jeśli wspomniane zaburzenia nie mogą stać się bezpośrednią przyczyną depresji, z pewnością są w stanie doprowadzić do większych predyspozycji do tej choroby.

Jak objawia się depresja?

Depresja należy do chorób wpływających niekorzystnie nie tylko na psychikę, ale również na stan zdrowia fizycznego pacjenta, wskazane jest więc interweniowanie już w jej początkowym stadium. Niestety, same objawy depresji bywają ignorowane przez chorych, którzy często nie zdają sobie sprawy z tego, że wcale nie zmagają się ze skutkami chwilowego przemęczenia i niezadowolenia z siebie i innych. Najbardziej typowe objawy depresji to zatem: smutek i uczucie wewnętrznej pustki, zaburzenia snu, poczucie zmęczenia, zaburzenia apetytu, trudności ze skupieniem uwagi na jednej rzeczy i podejmowaniem decyzji, poczucie winy i bezradności połączone ze spadkiem zainteresowania rzeczami, które jeszcze nie tak dawno sprawiały nam przyjemność. Do objawów tych mogą dołączyć: niepokój i większa niż zazwyczaj drażliwość, znaczące obniżenie się poczucia własnej wartości, a niekiedy nawet myśli o śmierci lub samobójstwie. Chwilowe obniżenie nastroju nie stanowi jeszcze powodu do niepokoju, jeżeli jednak stan taki utrzymuje się dłużej niż przez dwa tygodnie zalecane jest udanie się z wizytą do lekarza.

Jak leczy się depresję?

Leczenie depresji zmusza lekarza i pacjenta do działania „na kilku frontach”, o terapii zakończonej sukcesem można mówić zatem przede wszystkim wówczas, gdy wykorzystuje się przynajmniej kilka rozwiązań pomagających w uporaniu się z tego rodzaju problemem. Na pierwszy plan wysuwa się leczenie farmakologiczne, które nie tylko przynosi coraz lepsze rezultaty, ale również niesie za sobą coraz mniej skutków ubocznych. Warto mieć jednak na uwadze to, że naprawdę skutecznymi są jedynie te leki antydepresyjne, które pacjentowi zapisze psychiatra. Każdy przypadek depresji jest inny, próby leczenia farmaceutykami niewiadomego pochodzenia lub takimi, które były stosowane przez inne osoby zmagające się z tym problemem mogą więc przynieść znacznie więcej strat niż korzyści.

Bardzo duże znaczenie ma też wsparcie najbliższych, którzy muszą wykazywać się czymś więcej niż tylko godną pochwały chęcią udzielenia pomocy osobie zmagającej się z problemem depresji. Wymagana jest od nich również akceptacja takiego stanu i brak przesadnego nacisku na chorego. Każda krytyka i próba wymuszenia na nim innego zachowania może dodatkowo pogarszać położenie pacjenta, nie ma przy tym znaczenia to, że osoby podejmujące się tego rodzaju działań robią to w dobrej wierze i nie mają złych zamiarów.

Zarówno od chorego, jak i od osób znajdujących się w jego otoczeniu wymaga się również redukcji czynników wywołujących stres. Bardzo często ich całkowita eliminacja nie jest możliwa, wskazane jest jednak podejmowanie prób ograniczenia negatywnych bodźców tak bardzo, jak tylko jest to możliwe.

Leczenie depresji jest procesem długotrwałym i wymagającym dużego zaangażowania tak ze strony pacjenta i lekarza, jak i jego otoczenia. Nie zawsze można przy tym oczekiwać, że zakończy się całkowitym sukcesem. Postęp nauk medycznych daje jednak nadzieję na to, że w najbliższym czasie uda nam się pokonać nawet najcięższe stadia tej choroby. Nie wolno zapominać również o tym, że najpoważniejszym skutkiem nieleczonej 9lub niewłaściwie leczonej) depresji bywa samobójcza śmierć chorego, osoby zmagającej się z tym problemem nie wolno więc pozostawiać samej sobie.

 

Komentarze

Podziel się z nami swoją wiedzą! Jeśli masz doświadczenie w tym temacie, napisz kilka słów komentarza. Bardzo dziękujemy!

Rafał
Depresja to cichy zabójca... całe szczęście nie doszło u mnie aż do takiego stanu , jednak wieczne przemęczenie , nadgodziny , permanentne zmęczenie, problemy rodzinne i stres - kumulacja tego wszystkiego spowodowała , że byłem na skraju wyczerpania psychicznego... nie wierzyłem w żadne ziołowe leki , jednak smutek i poczucie bezradności i beznadziejności pogłębiał się i w tedy zdecydowałem spróbować ziołowego leku Nervomix Control który poleciła mi farmaceutka z osiedlowej apteki. Jestem mile zaskoczony , bo zawsze myślałem, że takie leki otumaniają i spowalniają myślenie , jednak nie . Zły humor i smutek minął , znów mogę się cieszyć życiem...czego i każdemu życzę
9 lat temu
Odpowiedz
Potrzebujesz włączonego javascript, aby móc komentować.
malgosia1055
Leczenie depresji jest procesem długotrwałym i wymagającym dużego zaangażowania tak ze strony pacjenta i lekarza, jak i jego otoczenia. Nie zawsze można przy tym oczekiwać, że zakończy się całkowitym sukcesem. Postęp nauk medycznych daje jednak nadzieję na to, że w najbliższym czasie uda nam się pokonać nawet najcięższe stadia tej choroby. Nie wolno zapominać również o tym, że najpoważniejszym skutkiem nieleczonej 9lub niewłaściwie leczonej) depresji bywa samobójcza śmierć chorego, osoby zmagającej się z tym problemem nie wolno więc pozostawiać
11 lat temu
Odpowiedz
Potrzebujesz włączonego javascript, aby móc komentować.
Strona: 1 Wszystkie
Potrzebujesz włączonego javascript, aby móc komentować.
Scroll To Top