Hirsutyzm
Hirsutyzm to występująca u kobiet nadmierna ilość włosów dojrzałych, pojawiających się na obszarach androgenowrażliwych, takich jak: warga górna, klatka piersiowa, wewnętrzne powierzchnie ud, plecy i brzuch. Włosy te układają się w męski typ owłosienia. Są szorstkie, ciemne i grube. Hirsutyzm może być wywołany nadmiarem androgenów lub działaniem leków hormonalnych. Został stwierdzony u około 5-10% dziewcząt oraz kobiet. Skutkiem zaburzeń hormonalnych może być ponadto niski głos, trądzik, niepłodność, a także nieregularne miesiączkowanie. W okresie pokwitania może pojawić się nieznaczny hirsutyzm, występujący przejściowo. Dochodzi wówczas do nasilenia wydzielania hormonu luteinizującego, zwiększenia wydzielania testosteronu, estradiolu oraz androstendionu. W wyniku takich przemian hormonalnych pojawiają się rzadkie i bezowulacyjne cykle miesiączkowe, a także objawy hiperandrogenizmu, do których zalicza się właśnie hirsutyzm, obniżenie tonu głosu, otyłość, łysienie typu męskiego czy trądzik. Mniej więcej po upływie dwóch lat od pojawienia się pierwszej miesiączki, cechy hirsutyzmu, które występowały wcześniej, zanikają, a cykle miesiączkowe stają się regularne i owulacyjne. U pewnej grupy dziewcząt hirsutyzm może się jednak nasilić. Ponadto, może dojść także do powiększenia jajników i wystąpienia zespołu policystycznych jajników, który jest bardzo groźnym schorzeniem.
Wzmożony wzrost owłosienia dotyczy również niektórych kobiet w ciąży. Stanowi to rezultat zaburzonej równowagi gospodarki hormonalnej. Niekiedy towarzyszy to jednak dość poważnym schorzeniom ogólnoustrojowym. Mówi się wówczas o tak zwanym hirsutyzmie wtórnym, który może stanowić rezultat chorób nadnerczy, jajników, przysadki, podwzgórza, niedoczynności tarczycy oraz guzów kory nadnerczy.
Hirsutyzm może objawiać się w różnej postaci – zarówno jako niewielkie owłosienie klatki piersiowej, bądź meszek występujący na twarzy, a także jako wyraźne owłosienie na twarzy z towarzyszącym mu trądzikiem, łojotokiem oraz łysieniem w okolicy skroniowej. Hirsutym bardzo często występuje wraz z nadciśnieniem tętniczym, otyłością, czy cukrzycą typu 2.
Leczenie hirsutyzmu
Celem postawienia diagnozy i rozpoczęcia właściwej terapii, konieczne jest szczegółowe przeanalizowanie historii chorób pacjenta oraz rodziny, a także dokładne badanie, przede wszystkim z uwagi na fakt, że przyczyny tej choroby mogą być różne. Wyróżnia się leczenie fizyczne, chemiczne oraz systemowe hirsutyzmu. Leczenie fizyczne i chemiczne zalecane jest w przypadkach, kiedy istnieje podejrzenie, że terapia systemowa okaże się mało skuteczna, a także u pacjentek, które cierpią na hirsutyzm dziedziczny. Leczenie fizyczne polega na odbarwianiu włosów, goleniu, depilacji mechanicznej, bądź pincetą, depilacji woskiem oraz depilacji z wykorzystaniem substancji chemicznych. Leczenie systemowe natomiast zakłada stosowanie różnego rodzaju leków, między innymi hamujących enzym 5-alfa reduktazy czy kortykosteroidów.
Komentarze
Podziel się z nami swoją wiedzą! Jeśli masz doświadczenie w tym temacie, napisz kilka słów komentarza. Bardzo dziękujemy!