Półpasiec
Wirus ospy wietrznej i półpaśca (HHV-3, VZV, virus-zoster varicella) należy do rodziny herpeswirusów. Zakażenie daje różne postaci choroby w zależności charakteru zakażenia i wieku pacjenta. Niestety wirus ten posiada zdolność przetrwania w organizmie człowieka w postaci utajonej, co sprawia, że zakażona osoba musi się z nim borykać przez całe życie.
Półpasiec jest chorobą zakaźną dotyczącą głównie u dorosłych, choć zdarzają się też zachorowania u dzieci. Występuje u osób, które przechodziły ospę wietrzną. Wirus ten może przetrwać w zwojach nerwowych czuciowych po ospie wietrznej (infekcja pierwotna) i reaktywować zakażenie w postaci półpaśca (infekcja wtórna). Aktywacji wirusa sprzyja obniżenie odporności organizmu, choć choroba może rozwinąć się również po bezpośrednim kontakcie z wykwitami innego chorego. Półpasiec jest znacznie mniej zakaźny niż ospa wietrzna.
Przebieg choroby
Przebieg choroby podzielony jest na etapy. Okres zwiastunów charakteryzuje się wystąpieniem bólu w partii ciała unerwionej przez jeden lub kilka nerwów czuciowych i trwa zwykle 3-4 dni. Ból może mieć różne nasilenie i charakter, czasem wyzwalany jest wyłącznie przez dotyk. Bóle zwykle ustępują po pojawieniu się wykwitów skórnych, ale mogą trwać jeszcze przez tydzień. Dodatkowo może wystąpić gorączka, złe samopoczucie i ból głowy. Pojawienie się wysypki rozpoczyna drugi etap choroby. Pęcherzykowe zmiany pojawiają się wzdłuż przebiegu nerwów czuciowych. Z pęcherzyków tworzą się krosty, które po 4-5 dniach pękają tworząc bolesne nadżerki i owrzodzenia. Zmiany skórne goją się w ciągu około miesiąca, często pozostawiając blizny, przebarwienia lub odbarwienia skóry. Zajęcie nerwów ruchowych jest znacznie rzadsze, ale skutkuje niedowładem (najczęściej kończyn) lub porażeniami (najczęściej w obrębie twarzy). Szczególną postacią choroby jest półpasiec oczny, uszny, rozsiany i nawracający.
Leczenie półpaśca
Podstawowym lekiem stosowanym w terapii półpaśca jest acyklovir, który hamuje replikację wirusa. Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej, najlepiej w pierwszym dniu pojawienia się wykwitów. Doustnie podawany jest u pacjentów z prawidłową odpornością, po 50 roku życia, z nasilonymi objawami bólowymi i wysypką zlokalizowaną poza tułowiem. U chorych z obniżoną odpornością (po przeszczepach, z chorobą nowotworową, z postacią rozsianą) lek podaje się dożylnie. Dodatkowo aplikuje się leki przeciwbólowe. W leczeniu zmian skórnych nie zaleca się stosowania miejscowych leków przeciwwirusowych.
Powikłania
Półpasiec jest ciężką chorobą, która może dawać trwałe powikłania. Najczęstszym powikłaniem, dotyczącym ponad połowy pacjentów, jest ból i świąd poherpetyczny, które mogą utrzymywać się przez całe lata. W przypadku zajęcia oka może wystąpić upośledzenie widzenia lub ślepota, a centralnego układu nerwowego powikłania neurologiczne. Choroba u osób z upośledzoną odpornością może zakończyć się śmiercią.
Zapobieganie zarażeniu
Zapobieganie półpaścowi polega głównie na izolacji chorych przez cały czas jej trwania oraz osłanianiu zmian skórnych przez chorych. Ponadto stosuje się szczepienia przeciwko ospie wietrznej u wszystkich, którzy nie chorowali na tę chorobę lub nie byli wcześniej szczepieni. Szczepionka ta należy do grupy „zalecanych”, a więc nie jest refundowana. Nowością jest szczepionka przeciwko półpaścowi dla osób powyżej 60 lat (na razie w Polsce nie jest dostępna).
Więcej informacji o półpaścu znajdziesz na stronie: polpasiec.eu
Komentarze
Podziel się z nami swoją wiedzą! Jeśli masz doświadczenie w tym temacie, napisz kilka słów komentarza. Bardzo dziękujemy!
http://polpasiecleczenie.pl/profilaktyka/ i poczytać więcej na ten temat.
