Sarkoidoza
Choroby układu odpornościowego należą do tej grupy chorób, które dla organizmu człowieka są niezwykle groźne i niebezpieczne. Jedną z nich jest sarkoidoza, charakteryzująca się powstawaniem ziarniniaków- czyli małych grudek zapalnych, które mogą zaatakować każdy organ w ciele człowieka. Najczęściej sarkoidoza rozwija się w węzłach chłonnych i w płucach. Wykonując badanie rtg, przypomina w obrazie gruźlicę lub chłoniaka. Jakie objawy mogą świadczyć o rozwoju tej choroby? Na które trzeba zmówić uwagę i skonsultować z lekarzem? Jak leczyć?
* * *
Przeglądając historię chorób osób, u których pojawiła się sarkoidoza, epidemiologia wykazuje, iż problem ten dotyczy najczęściej osób młodych, między 20-29 rokiem życia, zarówno kobiet, jak również i mężczyzn. Największy odsetek choroby tej rozwija się w krajach Europy Północnej, szczególnie w Szwecji i Islandii. Zachorować jednak może tak naprawdę każdy, a więc wszelkie niepokojące nas objawy, powinny czym prędzej zostać wychwycone i skonsultowane z lekarzem.
Ze względu na chorobą systemową, do jakich sarkoidoza należy, może dotyczyć ona każdego narządu, a więc objawy mogą mieć różną formę i przebieg. Do najczęściej pojawiających się objawów, które dotyczą większości, należą: ogólne zmęczenie, niezależne od pory dnia, bóle niewiadomego pochodzenia, suchość oczu połączona z zamazanym widzeniem, a także problemy układu oddechowego, w tym skrócony oddech, suchy i ostry kaszel, problemy ze skórą mające charakter zmian guzkowych, guzowatych i naciekowych.
Najczęściej występująca u ludzi:
- sarkoidoza skórna – Wyróżnić możemy sarkoid guzowaty, odmrozinowy, odmianę naczyniową i drobnoguzkową. Ogniska zmian szerzą się pełzakowato, ze zmianami umiejscowionymi obwodowo.
- sarkoidoza płuc – Objawia się chorobą restrykcyjną płuc, która powoduje spadek ich objętości, jak również i zdolności do rozciągania.
- sarkoidoza układu krążenia – Występowanie tej choroby dotyczy przede wszystkim mięśnia sercowego.
Problemem, jakim jest sarkoidoza dotyczy jej etiologii. Prowadzone na szeroką skalę badania, nie są, jak dotąd w stanie wykazać, co powoduje, że choroba ta zaczyna się rozwijać. Być może, choroba ta ma czynnik dziedziczny, gdyż w wielu przypadkach rozwija się ona u wielu członków danej rodziny. Hipoteza ta nie jest jednak do końca potwierdzona. Inne doniesienia pokazują, iż problem może dotyczyć przeniesienia sarkaidozy poprzez transplantowane organy. Niestety nie ma jednej konkretnej etiologii, a więc trudniej jest podejmować jakiekolwiek formy leczenia.
Jak jednak leczyć, by pomóc chorym w walce z tą chorobą? Kortykosteroidy stanowiły standardowy środek leczenia przez wiele, długich lat. Spowalniały, a nawet całkowicie odwracały przebieg choroby. Dziś wykorzystuje się określone leki, na konkretne przypadłości. Leki przeciwreumatyczne, leki immunosupresyjne. Bardzo dobrym rozwiązaniem w leczeniu sarkaidozy jest również unikanie promieniowania słonecznego i diety bogatej w witaminę D.
Komentarze
Podziel się z nami swoją wiedzą! Jeśli masz doświadczenie w tym temacie, napisz kilka słów komentarza. Bardzo dziękujemy!
