Ostatnia aktualizacja: 05.06.2017 13:37:56

Laparoskopia

Czym jest laparoskopia?

Laparoskopią nazywa się nieinwazyjną metodę badania lub operowania jamy otrzewnej przez powłoki skórne. Za pomocą wprowadzonego do wnętrza jamy brzusznej narzędzia, dokonuje się diagnostyki i leczenia danej choroby. Laparoskopia umożliwia obejrzenie narządów bez konieczności otwierania brzucha, pobranie wycinków do badań, wykonanie zabiegów chirurgicznych oraz usunięcie chorego narządu. Metoda ta jest powszechna w wielu ośrodkach zdrowia w Polsce i na świecie ze względu na małe ryzyko powikłań pooperacyjnych, krótszy okres rekonwalescencji, małą inwazyjność i lepszy efekt kosmetyczny, ponieważ po laparoskopii nie pozostają blizny.

Wskazania

Wśród wskazań znajdują się wszelkie schorzenia, które wymagają diagnostyki oraz pobrania wycinka z jamy otrzewnej: urazy brzucha, stany zapalne w obrębie jamy brzusznej, nowotwory i przerzuty nowotworowe, schorzenia ginekologiczne, podejrzenie ciąży pozamacicznej, niewyjaśnione stany podgorączkowe i gorączka. Natomiast zabiegi laparoskopowe wykonuje się najczęściej w procedurze leczenia chorób układu pokarmowego, należy do nich usunięcie wyrostka robaczkowego lub pęcherzyka żółciowego, a także operacyjne leczenie choroby refleksowej. Drugą grupą wskazań są schorzenia ginekologiczne, takie jak endometrioza, torbiele jajnikowe, ciąża pozamaciczna. Laparoskopię wykonuje się także w leczeniu operacyjnym nowotworów jelita grubego, odbytnicy, wątroby, nadnerczy, gruczołu krokowego, przepuklin brzusznych i pachwinowych oraz w operacjach bariatrycznych przy leczeniu otyłości patologicznej.

Przeciwwskazania

Wśród przeciwwskazań należy wymienić zapalenie otrzewnej i zaburzenia krzepnięcia. Ostrożną decyzję należy podjąć w stosunku do chorego, który przebył wiele operacji na narządach układu pokarmowego. Utrudnieniami, a co za tym idzie ograniczeniami zabiegu są: podeszły wiek pacjenta, otyłość, stan po zawale serca, niewydolność krążeniowo-oddechowa, choroba wieńcowa, arytmie serca, znaczne nadciśnienie, duże guzy i zrosty w otrzewnej, prawidłowo rozwijająca się ciąża.

Procedura zabiegu

Przed zabiegiem pacjent musi wykonać wszystkie podstawowe badania, m.in. morfologię krwi, próby wątrobowe, EKG. Laparoskopię wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Przez małe nacięcie w pępku wprowadza się igłę, którą do jamy otrzewnej wtłoczony zostaje dwutlenek węgla. Umożliwia on uniesienie powłok brzusznych i oddzielenie od siebie organów, które na co dzień ściśle do siebie przylegają. Następnie także przez pępek wsuwa się laparoskop, urządzenie, które wyposażone jest w źródło światła, kamerę, a także mechanizm uzupełniania gazu. Aby pobrać wycinek lub przeprowadzić zabieg wykonuje się jeszcze dwa nacięcia, przez które wprowadza się troakary. Są to puste rurki, które tworzą tunele umożliwiające wprowadzenie do jamy otrzewnej innych narzędzi. Pacjent po diagnostyce przebywa w szpitalu dobę, a po operacji trzy doby. Zaraz po przebudzeniu może się poruszać, nie wolno mu jednak pić i jeść jeszcze przez kilka godzin ze względu na znieczulenie ogólne.

Powikłania po laparoskopii

Najczęściej zauważa się powikłania związane z zastosowaniem znieczulenia ogólnego, zakażenia miejscowe i zakażenia otrzewnej. Laparoskopia trwa dłużej niż zwykła operacja, ponieważ bardzo ograniczone zostaje pole operacyjne, stąd może dojść do krwawienia z przerwanego naczynia lub przebicia narządu. Czasem także dochodzi do zatoru gazowego, odmy podskórnej, nadotrzewnowej i pozaotrzewnowej lub zaburzeń akcji serca.

 

Komentarze

Podziel się z nami swoją wiedzą! Jeśli masz doświadczenie w tym temacie, napisz kilka słów komentarza. Bardzo dziękujemy!


Potrzebujesz włączonego javascript, aby móc komentować.
Scroll To Top