Zanokcica
Zanokcica, znana też pod łacińską nazwą paronychia, to jedna z chorób, które mogą zaatakować nasze paznokcie. To ropne zapalenie wału paznokciowego może zaatakować zarówno paznokcie u rąk, jak i u nóg, za jej pojawienie się zazwyczaj odpowiadają przy tym bakterie (przede wszystkim gronkowiec złocisty).
Informacje ogólne
Lekarze zajmujący się zanokcicą zazwyczaj mówią o dwóch jej rodzajach różniących się między sobą przede wszystkim z uwagi na swój przebieg i intensywność objawów. Zanokcica ostra charakteryzuje się dużym dynamizmem, zanokcica przewlekła natomiast rozwija się wolniej, posiada jednak wszystkie te konsekwencje, z jakimi należy się liczyć również przy ostrej formie tej choroby. Tak w jednym, jak i w drugim przypadku już zaobserwowanie u siebie pierwszych objawów choroby powinno skłonić nas do złożenia wizyty lekarzowi.
W poszukiwaniu przyczyn
Zarażenie się zanokcicą nie jest wcale trudne, może do niego dojść bowiem w trakcie trwania podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych, takich, jak manicure. Do choroby może doprowadzić również uszkodzenie paznokcia oraz uraz opuszka palca. Chorobę zazwyczaj utożsamia się z nieumiejętnie przeprowadzonym zabiegiem manicure i pedicure, sprzyja jej jednak również brak poszanowania dla zasad higieny. Niekiedy choroba jest również skutkiem ubocznym grzybicy paznokci oraz problemów z wrastającymi paznokciami.
Objawy
Pierwszym objawem świadczącym o powstaniu i rozwoju choroby jest zaczerwienienie wału paznokciowego, któremu niekiedy towarzyszy również niewielka bolesność. Brak reakcji sprawia, że objawy te przybierają na sile, pacjent obserwuje zaś u siebie również obrzęk tkanki potwierdzający, że zakażenie się rozwija. Kolejnym sygnałem wysyłanym przez organizm jest pojawienie się coraz bardziej widocznego i niezwykle bolesnego pęcherzyka wypełnionego ropą. W tym przypadku nie ma już żadnej alternatywy dla wizyty u lekarza zwłaszcza, że zanokcica, której się nie leczy nie musi wcale ograniczać się do wału paznokciowego obejmując również macierz paznokcia i położone pod nią tkanki. Nieleczona choroba jest niezwykle bolesna, należy przy tym do schorzeń, które nie należą do miłych dla oka.
Leczenie
Wizyta u lekarza zazwyczaj rozpoczyna się od wywiadu z pacjentem, po którym często jest on wysyłany na badanie laboratoryjne. Jego wykonanie jest konieczne przede wszystkim dlatego, że w trakcie leczenia duże znaczenie ma to, czy chorobę wywołują bakterie, wirusy, czy też grzyby. W przypadku zakażenia bakteryjnego leczenie rozpoczyna się od nacięcia i drenażu pęcherzyka. Po oczyszczeniu go z ropy choremu podaje się antybiotyk, który ma nie tylko oczyścić zakażone miejsce z bakterii, ale również przeciwdziałać ich ewentualnym kolejnym atakom. W przypadku zakażenia wirusowego leczenie zazwyczaj ogranicza się do stosowania środków farmakologicznych, tak w jednym, jak i w drugim przypadku należy przy tym liczyć się z tym, że może być to leczenie długotrwałe. Same leki mogą być podawane nie tylko doustnie, ale i miejscowo, każdorazowo jest to bowiem uzależnione od stopnia zaawansowania choroby i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Każda terapia ma przy tym indywidualny charakter.
Komentarze
Podziel się z nami swoją wiedzą! Jeśli masz doświadczenie w tym temacie, napisz kilka słów komentarza. Bardzo dziękujemy!
